Morska fala gniewna

Cisza błoga, ucho kojąca, puste muszle w koło..
Fale morskie się spieniają, biały ocean morski wylewa swe smutki
Czerń statkami przybywa, porty zasiedla, coś się budzi, źli ludzie są tu
Życie morskie łapie oddech, czuje ich obecność.. Są wśród nas
Płyta morska pęka, najpierw dłonie, potem ręce, wychodzą Odważni
Strachliwi kryją się za kamieniami, morski zwierz poluje
Porty są tuż tuż, Oni się zbliżają, moc ich prawa boska
Czarne perły Twego naszyjnika święcą w nocy, blask gwiazd daje im drogę
Sprawiedliwość na przedzie, mieczem wymachuje, ich ręce postrzępione
Idą na spotkanie, porty już tuż tuż..
Ogniska domowe się świecą, tak rzecze Bard w dniu wiosennego przesilenia
Woda morska się spieniła, gniew Boga wychodzi wraz z poranną falą!
Nacierają! Boży Bojownicy! Porty palą! Domy grabią! Boży Wojownicy!
Staną Im naprzeciw ocalali, krzesła w dłoń - bij i wal po łbie!
Usta jej pikantne, krwią się zalewają, porty palą!
Źli ludzie pierzchną gdzie się da! Róg już w uchu gra! Co to? Kogo niesie z tak daleka?
To Król i Królowa w zbroje odziani, jadą na wojnę..
Kamienie morskie z falami przychodzą, zapory rozstawione!
Nikt nie przejdzie! - krzyczy Boży Bojownik
Tarcze potrzaskują, miecze pękają, Posejdonie!
Gdzie Twój Trójząb! Gdzie twa Prawa Ręka Morska się podziewa?!
Zeus Pan twój się gniewa! A ponad Wami jest On!
Bóg!