Dawno temu, dawnymi czasami, mały chłopiec biegał wesoło po trawie przed swym domem
Raz na jakiś czas grywał tam z naturą, bywały dni gorsze, bywały i te lepsze, jak na co dzień
Dnia pewnego, dawnymi czasami, mały chłopiec wrócił do domu swego i nie zastał tam nikogo..
Szukał wszędzie, lecz.. tam nikogo nie było, więc chłopiec ów wybrał się w drogę, coś w nim pękło
Zamieszkał ponownie po czasie jakimś w domu, lecz to był inny dom..
szary chłopiec - tak nazywany - dorastał tam gdzieś w koncie domowego ogniska, niby dobrze
Bywały dni gorsze, bywały i te lepsze, jak co dzień, lecz czuł się zagubiony, pytań było wiele
Aż pewnego dnia spotkał najmniej oczekiwaną osobę w swoim życiu, Dziewczynkę..
Coś urosło między nimi, i tak szary chłopiec stał się drewnianym chłopczykiem
A Dziewczynka, Szklaną Dziewczynką..
~Oddam serce i duszę za to byś była wolna~
''i tak Szary Chłopiec stał się Drewnianym Chłopczykiem'' czasem dopiero odbijając się w czyichś oczach możemy zobaczyć prawdziwego siebie..
OdpowiedzUsuńPrawda, bardzo mądra myśl Lou..
OdpowiedzUsuńdrewniany chłopczyk lubi patrzeć w oczy Szklanej Dziewczynki.. widzi tam wiele piękna, uczuć..