Starzec zamknął, odszedł od pianina..
Zamknął oczy..
Życie Mu minęło, przez palce uciekło
Jeśli kochasz, poczekaj, zamknij oczy
Przysięgam, jeśli kochasz, przybędę..
Zamknij tylko Swe oczy..
Na drodze niebiańskiej się spotkamy
Szczęście Ojca dane Nam..
Wchodzę już schodami, jeszcze długa droga
Wiem, że czekasz na Mnie tam, złapię Cię..
Jeśli kochasz, poczekaj, jeszcze trochę..
Mijam już przystanek, ludzi pełno..
Brama jest tuż tuż, zaraz będę..
Czekaj jeśli kochasz, czekaj zaraz będę..
Już blask włosów Twych Anielskich widzę..
Ale cóż to.. podchodzę..
To nie Ty.. gdzie się podziałaś?
Gdzie się podziałaś.. pyta starzec..
Starcze, nie czekała, to nie Twoja wina..
Zamknij teraz oczy Swe, niech Ci się przyśni
czy oczekiwanie nie jest zbyt ulotne by mu zawierzyć? myślę, że wytrwanie w miłości, która musi czekać to cecha zbyt piękna i nietrwała, by mógł ją posiadać człowiek. miłość ludzka potrzebuje karmi się odwzajemnieniem i pokryciem. jednak czy to miłość doskonała? być może tylko my ją tak widzimy.
OdpowiedzUsuńkruchość oczekiwania, potrzeba spełnienia, pośpiech, rozczarowanie.
bardzo dużo tu.. niemego bólu? i przemijalności.
Niemy ból jest tu wkoło, jedyne to możemy go przeżyć. Zaakceptować, lecz to i tak nie jest takie złe.. Przemijalność, wszystko przemija, lecz nie miłość, zawsze zostaje cząstka w człowieku, a człowiek wymaga dużo od miłości, ale to jest najlepsza miłość, ta miłość nie jest doskonała, lecz ukazuje że przeminęła, ale nie dwustronnie.. Starzec nic na to nie poradzi, nie jego to siła i rozkaz..
OdpowiedzUsuńmyślę, że niczyj rozkaz. jesteśmy zależni od miłości, nie ona od nas. naszą rolą jest przeżywanie jej- boleśnie, samotnie, w środku siebie lub radośnie z drugim człowiekiem.
OdpowiedzUsuńmasz racje pisząc o wieczności miłości
może i mam, aczkolwiek kierowanie tym wszystkim jest możliwe, lecz to wszystko chaos.. który ma swój porządek
OdpowiedzUsuń