środa, 30 listopada 2011

Kryształowa łódź

Drewniany chłopczyk zapłonie! Jego serce spłonie w ogniu bezbarwnym!
Lecz cząstka jego zostaje! Duch jego zawsze będzie!
Ogniu odejdź, zostaw!
Szklana Dziewczynka zapłacze! Jej kryształowe serce pęknie!
Lecz cząstka ich zostanie! Ich dusze zawsze razem!
To jest to co może być a być nie musi!
Więc dalej! Biegnij dalej!
Szklana Dziewczynko!
Drewniany chłopczyku!
Cóż to za uczucie bez was..
Płyniecie dalej, to was trzyma
Łódź wasza schronieniem, kryształowa łódź..

2 komentarze:

  1. biegnijcie, daleko, za ręce, szybko.
    do krainy, gdzie nie ma bezbarwnego ognia ani kryształowych łez.

    OdpowiedzUsuń
  2. jak najdalej, sami, bez świata, władza w naszych rękach, wolności woń, co najważniejsze.. miłość :)

    OdpowiedzUsuń