Księżyc tak słodki, a nocy wiele minęło
Nawet bez pożegnania, wielu to pojęło
Jak ocean niebieski, tak jak Twe oczy
Nawet Anioł niebiański w chmurach kroczy
Głosząc pieśni radosne i te smutne
Słowa wznosząc się, są tak lotne
Patrząc w gwiazdy tak kwitnące
Widzę Twe oczy migocące
Dnia następnego budzę się rankiem
Budzisz mnie dopiero Ty swym wiankiem
Lecz patrzeć w przyszłość nie mam miary
Radość ogromu dzisiaj, ile w Tobie wiary!
niesamowicie jest wrócić tutaj..
OdpowiedzUsuńwrócić i przeczytać tak radosne i piękne słowa, których ostatnio brakowało.
wierzę.. wierzę, że przełamią ten pogrążony w smutku czas, który ostatnio ciągle Ci towarzyszył.. :)
Bardzo mi się podoba ten wiersz ;]
OdpowiedzUsuń